آسمان: March 2006

Moonspell - Memorial
Amorphis - Eclipse
Lacuna Coil - Karmacode

جای تاسف داره که از گروهی که یه موقع از همه بیشتر باهاش حال میکردی رسماً قطع امید کنی. آلبوم آخر Moonspell مزخرف بود. دیگه انگار هیچ اثری از گروه قدیمی نمونده. نه از ملودیهای Sin Pecado خبری هست نه از قدرت Irreligious مخوف. رسماً پسرفت کامل کردن.

به یاد گذشته پرافتخارشون:

Moonspell - Irreligious - Herr Spiegelmann



Moonspell - Irreligious - Dekadance





Amorphis - Eclipse - House of Sleep





Lacuna Coil - Karmacode - Winthin Me


اینم فقط به افتخار خانم Cristina Scabbia خواننده Lacuna Coil

اسناد تاریخی آرشیو ملی آمریکا (مثلاً چک خرید آلاسکا)
نتیجه تحقیقات دانشگاه ویرجینیا: زنهای متاهل خانه دار از آنهایی که کار میکنند خوشبخت ترند. (مقاله اسلیت در همین مورد)
سوسیالیسم مردم را بدتر میکند.
و این یارو که داره جریان جنگ تروا رو زنده می لاگه! خداس.

پنج شنبه ساعت 6 صبح تازه از دانشگاه برگشتم خونه. 3 ساعت خوابیدم و باز برگشتم و 6 تا 8 شب امتحان دادم. الان نزدیک چهار هفته اس زندگیم این شکلیه. کسایی که فکر میکنن سرشون شلوغه یه مقایسه ای بکنن.
قسمت جدید ساوث پارک رو دیدم و حال کردم! عجب حالی به شف دادن مت استون و تری پارکر.


(اگه نمیدونین جریان چیه اینجا رو ببینین) این دو نفر از اون نابغه های مریض ان. نسخه تلویزیونی کوئنتین تارانتینو. باهاشون نباید در افتاد!
راستی توی دوران کاریکاتورها داشتم به این فکر میکردم که اگه جای مسلمون ها و مسیحی ها عوض میشد با این دو تا چیکار میکردن؟ اولاً که مسیح یکی از شخصیت های تقریباً ثابته و برای خودش یه شو داره به اسم مسیح و دوستان! که توش ملت زنگ میزنن و ازش سئوالهاشونو میپرسن. که بعضی وقتها جواب هم نمیتونه بده! تا همینجاش فکر کنم خیلی بدتر از جریان کاریکاتورهاس. ولی اگه بیشتر هم بخواین میتونین جریان این اپیزود رو بخونین. (و اگه سرعت اینترنتتون خوبه اینجا ببینین) چند وقت پیش توی ویتنام از چشم مجسمه مادر مسیح خون میومد یادتونه؟ خب دیگه من نمیگم توی ورژن ساوث پارک از کجاش خون میاد و آخرش چی میشه!

این چند تا کلیپ هم به شدت توصیه میشه:
1
2
3
4

من تبریکی که اسمم توش نباشه رو توهین میدونم. هیچ علاقه ای ندارم جزو پنجاه نفری باشم که یه ایمیل یا کارت رو به همشون میفرستین. اگه اینقدر واسه آدم ارزش قائل نیستین که جدا براش وقت بزارین بی خیال تبریک بشین.

امروز دوستم میخواست موتور جستجوی جدید مایکروسافت لایو رو امتحان کنه، رفته تو وبسایتش و میگه: یه چیزی بگو گوگل کنیم!
وقتی اسم یه کمپانی با یه کاربرد روزمره مترادف شد اون موقع دیگه اوج موفقیته. اینترنت رو نگاه کنین: جستجو گوگل، مرجع ویکیپدیا، حراجی ای بی، خرید آن لاین آمازون، عکس فلیکر، بوکمارکینگ دلیشس، آگهی کریگز لیست، ....
حتی وقتی بعدش وبسایت های دیگه ای سرویس بهتر از اونا هم بدن اکثریت یا اصلاً متوجه نمیشن، یا دیگه حوصله سویچ کردن و عادت به چیز جدید رو ندارن. مثال؟ بابل شیر و زومر. دو تا رقیب خوب برای فلیکر، ولی فکر نکنم بجز خوره ها کسی اصلاً اسمشونو شنیده باشه.
همینه که یاهو سی میلیون دلار میده برای دلیشس و فلیکر. داره شهرت شو میخره نه خود وبسایت رو. وگرنه براش کاری نداره یکی بهتر از اون راه بندازه...

Amazon S3 سرویس جدید آمازون برای ذخیره کردن آنلاین با قیمت خیلی خوب
lablr برای اضافه کردن موضوع بندی به وبلاگهای بلاگر
ترکیب تبلیغ Toy Story 2 و Requim for a Dream. معرکه اس. مخصوصاً مونتاژ قسمت دراگ زدن با اون برشهای چند ثانیه ای.
مسابقه اسلم دانک 2006 NBA
اینم تقدیم به بلو

در راستای این:
سئوالی که خیلی وقته من دارم و یه سری هم کامنت گذاشتم و جواب نگرفتم اینه که چرا همه کاریکاتورهای ایشون بالاشون میخوره تهران ایران؟ توی ایران چاپ میشن؟ خودشون ایران هستن؟ چرا توی کاریکاتورهای روزآن لاین اینجوری نیست ولی همه نیویورک تایمزی ها اینجوریه؟ (اینجا یه NIK سرچ کنین همه رو نشون میده) جریانش چیه؟

این نوشته سلمان هم خوب حال داد. از این مسخره بازیا واقعاً حالم بهم میخوره دیگه.

اوکی، انگار فقط منم که فهمیدم پاگنده برگشته.

این نوشته پیکی یادم انداخت که چقدر از نوشتن رو سخت میگیرم. اوایل هر چی میخواستم میگفتم ولی حالا کلی باید با خودم کلنجار برم که به کسی برنخوره یا کسی فلان جور برداشت نکنه و غیره. و این رسماً تمام لذتی که وبلاگ برام داشت رو از بین برده و وقتی این اتفاق میفته آدم بهتره وبلاگشو تعطیل کنه. البته جدا از اونایی که وبلاگ براشون رسالتیه که دنیا رو باهاش عوض کنن.

بنابرین از این به بعد سعی میکنم سیستم رو عوض کنم. هر چی نوشتم برنمیگردم ادیتش کنم دیگه. به هر کسی هم نوشته هام برخورد به تخمم. هر کسی هم هر فکری کرد همینطور. همینه که هست. کسی دوست نداره نخونه. حرفهای گنده گنده دوست دارین همون حلفه ملکوت و امثالش خوبن براتون. که هر چی بگن به به میکنین. اصولاً بازم نقل صحبت آقا پوپر خالی از لطف نیست که فرمودن: هیچ کاری آسانتر از دشوار نوشتن نیست.