آسمان: زود قضاوت نکنیم

راستش را بگویم من جرات نکردم در مورد این جریان چیزی بگویم. ولی حالا که یاسر پیش قدم شده ما هم رویمان باز شد!
اولین واکنش من هم بعد از دیدن گلاب و خواندن مقاله این بود که موضوع مشکوک است. توی این چند سال آنقدر ادعاهای دروغ برای پناهندگی دیده ام و شنیده ام که دیگر به این راحتی این چیزها را باور نمیکنم.
اول از همه اینکه یک نفر که شاهد موضوعی به این مهمی بوده به راحتی از ایران خارج شود و تقاضای پناهندگی کند یک خورده عجیب به نظر میرسد. بعدش هم راستش این همه علائم شکنجه با هیچ منطقی جور در نمی آید. درست است در زندانهای ایران این چیزها وجود دارد. ولی آخر چه دلیلی وجود دارد که این همه بلا ظرف چند روز بر سر یک عکاس زن تبعه کانادا آورده شود؟ کدام زندانی سیاسی این سالها (از تندروترین شان بگیرید) گفته اند که به این شدت شکنجه شده اند؟
من نمیخواهم از الان حکم صادر کنم که این موضوع درست است یا غلط. فقط میگویم که نباید هر چیزی را زود باور کرد. حکومت ایران شکنجه میکند، آدم هم میکشد، خیلی هم حکومت بدی است، ولی این اصلاً دلیل نمیشود من عقلم را بدهم دست بقیه و حرف هر کسی در باور کنم.