آسمان

همه با هم به استقبال خفقان برویم.
شرق و یاس نو توقیف شدند. هنوز حتی انتخابات برگزار هم نشده. این همان چیزی بود که ماها حرفش را میزدیم. اینکه بی تفاوتی سیاسی جامعه فقط منجر به ایجاد اختناق خواهد شد. اینکه قدم بعدی جلوگیری از دسترسی به اطلاعات و ابزار های ارتباطی است. اینکه از روشن شدن افکار ممانعت خواهد شد....
با وجود تمام محافظه کاریهایی که حتی صدای نویسنده هایش را هم درآورده بود، با وجود تمام "رهبر معظم انقلاب" گویی ها، تمام سانسورها، باز هم شرق بسته شد. فقط به نامه نمایندگان مجلس که در شرق چاپ شده و تفاوت آن با متن اصلی توجه کنید تا اوج محافظه کاری آنها را ببینید.
اما به هر حال باز هم به بهانه بیخود اینها هم توقیف شدند. اینکه دستور شفاهی حسن روحانی در منع چاپ نامه نمایندگان دلیل توقیف باشد بسیار بی معنی است چون دبیر شورای امنیت ملی اصلاٌ حق چنین کاری را ندارد و بدون تشکیل شورا و تصمیم همه آنها چنین حکمی هیچ ارزش قانونی ندارد. حداقل مرتضوی قاضی بود و حق این کار را داشت و نمیشد به غیر قانونی بودن کارش اعتراض کرد. اما این موضوع هیچ ربطی به روحانی ندارد.

چیزهایی که از آنها میترسیدم دارند اتفاق می افتند. اصلاً احساس خوبی ندارم.