آسمان

Master and Commander رو دیدم و اصلاً خوشم نیومد. دیگه تصمیم گرفتم کاملاً به غریزه خودم اطمینان کنم و فیلمهایی که احساس میکنم خوشم نمیاد رو به هیچ وجه نرم. این رو هم به خاطر این رفتم که دیدم توی متاکریتیک امتیاز بالایی آورده.
راسل کراو بازیگر خوبیه. هر چند من علاقه ای بهش ندارم. (البته توی محرمانه لس آنجلس خیلی خوب بود) اما لهجه دهاتی استرالیاییش بدجوری عذابم میده. من با لهجه بریتیش هم هنوز مشکل دارم. ولی ببینین کار به کجا رسیده بود که بقیه که بریتیش حرف میزدن خوشحال میشدم.
فیلم هم به نظر من خسته کننده و بی هدف بود. توش چیزی پیدا نکردم که جذبم کنه. فقط صحنه های جنگ کشتیها خیلی خفن بود و اصولاً کارگردانی خوبی داشت که البته از پیتر ویر همین هم انتظار میرفت.
به هر حال بیشتر از این حال حرف زدن در موردش رو ندارم. من که منتقد نیستم که فیلم براتون تحلیل کنم.
ضمناً اگه اهل خوندن نقد فیلم هستین نقدهای راجر ابرت دلقک رو نخونین. درسته که معروفترین منتقد دنیاس، ولی به همین خاطر به هر چرت و پرتی هم نمره خوب میده. من خودم کنت توران لس آنجلس تایمز رو ترجیح میدم. اما همیشه یادتون باشه که حرفاشون رو زیاد هم جدی نگیرین.
پی نوشت: میتونین درستی حرفم رو در مورد راجر ابرت توی همون لینک ببینین. امتیازی که اون به فیلمهای متوسط به بالا داده رو با میانگین مقایسه کنین. ببینین چقدر تفاوت داره. در مورد 8MM تفاوت چهل و چهار امتیازه!