آسمان

از آنجایی که به طور کاملاً ناامیدانه و به اصطلاح اجانب Desperately دنبال دلایلی هستیم که بودن خود در این بلاد کفر را توجیه کنیم و در درجه اول به خود و بعد هم به بقیه بقبولانیم که در اینجا چیزهایی داریم که در مملکت جهان سومی خودمان نداریم از این فرصت استفاده میکنیم و از تریبون وبلاگ خود در درجه اول به تمام تارانتینو دوستان، بعد به تمام سینما دوستان، بعد به تمام هنر دوستان، اصلاً به همه کسانی که میشنوند اعلام میداریم که ما امروزحجم اول Kill Bill استاد تارانتینو را رویت فرمودیم. شما جهان سومی ها شاید یک ماه دیگر نسخه از روی پرده آنرا ببینید. تا ماتحتتان بسوزد.
جی؟ مهم نیست برایتان؟ غلط کرده اید. باید مهم باشد. خب همین روزها Intolerable Cruelty برادران کوئن را هم میبینیم که باز شما گیرتان نمی آید. (کاترین زتا جونز هم به مقدار زیاد دارد) بعد هم Mystic River کلینت ایستوود را میبینیم.
باز هم مهم نیست؟ حالا مرامی، به خاطر من. خواهش می کنم. بگذارید مقداری احساس متفاوت بودن بکنیم و دلمان خوش باشد. لااقل این یکی را از ما نگیرید.