آسمان

چرا بهتون برمیخوره؟ آقای خاتمی کاملاً درست میگن. برای هر چیز بیخودی که نباید دولت حرف بزنه. فقط وقتی حیوونی مثل لاجوردی رو کشتن لازمه که بیانیه بدن و از شخصیت والاش تجلیل کنن. نوبل گرفتن زنی که توی مملکت بی دروپیکر ایران، با قانونهای اسلامی احمقانه اش، یه سازمان تاسیس کرده و با وجود تمام مشکلات در چهارچوب همون قانونهای احمقانه داره سعی میکنه از حقوق زنها و بچه ها دفاع کنه چه اهمیتی در مقایسه با اون داره؟
من از حرفای آقای خاتمی برعکس خیلی هم خوشحال شدم. چون فکر میکنم حداقل داره تکلیفش رو با خودش و مردم روشن میکنه. وقتی علناً صحبتی نکنه آدمی مثل بابک داد پیدا میشه تا با ارتباط دادن گوز به شقیقه از ایشون و کارهاشون دفاع کنه. ولی حالا دیگه نمیشه قبول کرد که اسلحه پس کله ایشون گذاشتن تا یه چنین اراجیفی بگن. در واقع فکر میکنم دفاع از خاتمی دیگه احتیاج به چیزی ورای پررویی داره. یه چیزی تو مایه های وقاحت از نوع کیهانیش.
حرف کیهان شد. من فکر میکنم آقای خاتمی جدیداً رفت و آمدش با شریعتمداری زیاد شده. چون ردپاش رو به راحتی میشه در حرفاشون تشخیص داد. واقعاً باید این پیشرفت رو بهشون تبریک گفت.