آسمان

امید یه مطلبی نوشته بود که پای ما رو به بحث باز کرد و آخرش تصمیم گرفتم حرفم رو اینجا بنویسم.
امید دلیل چاپ شدن کتابهای پلخانف و لوکزامبورگ رو آزادی دادن خاتمی دونسته. اصولاً من در مورد صدور دوم خرداد و نتایجش به حساب آدمهای مختلف مشکل دارم.
به نظر من دوم خرداد یه موج بود. موجی که به وجود آورنده و صاحب اون مردم بودن و نتایجش هم مال خود اون هاست. دلیلش هم سالها فشار و پایمال شدن حق اونهاست. تمام اعمالی که طی سالهای قبل از اون توسط سردمداران کشور انجام شد و کار رو به جایی رسید که مردم کاملاً از اونها ببرن و روبروشون وایسن. تمام فشاری که جمع شده بود بالاخره در دوم خرداد راهی برای خروج پیدا کرد و خودش رو نشون داد. و اون هم به شکل انتخاب خاتمی. کاملاً مطمئنم که به جای خاتمی هر کس دیگه ای هم بود انتخاب میشد. شاید با رای پایینتر. (سید بودن خاتمی و خوش صورت بودن اون رو تنها دلیل این حرفه) عبدالله نوری، خوئینی ها، موسوی... به عنوان مثال.
خاتمی ثمره دوم خرداد بود نه به وجود آورنده اش. کسی بود که سوار اون موج شد ولی نتونست ازش استفاده ای ببره و انرژی اون رو تباه کرد. کاری بیشتر از این نمیتونم براش در نظر بگیرم.
اما پیامد های دوم خرداد هم به همین شکل هستن. آزادی های بعد از اون هم ثمره خود اتفاق هستن. روزنامه های دوم خردادی خودشون به وجود اومدن چون شرایط جامعه مطالبه میکرد. کسانی که اومدن و با صراحت حرف زدن هم همینطور. نمیشه گفت پشتشون به خاتمی گرم بود. چون تکلیف این موضوع بعد از جریان کرباسچی معلوم شد. تمام اون شور سیاسی، آزادی های به وجود آمده، همه و همه ادامه پدیده دوم خرداد بود و جزئی از اون. صاحب و دلیلش هم هیچ احدی نیست. کما اینکه هنوز خاتمی سر کاره و نه خبری از روزنامه ها هست و نه از فعالان سیاسی به شدت و صراحت اون دوره.
من تمام اینها رو ضرورت تاریخی می دونم. یک جامعه خواهی نخواهی داره مسیری رو طی میکنه و به یه جایی میره و در راه خودش از اطراف هم تاثیر میگیره. اگه باب انتقاد به حاکمیت باز شد به خاطر هیچ کسی نیست (آقای بابک داد) دلیلش اینه که جامعه ایران با این حقیقت آشنا شد که حکومت باید انتقاد پذیر باشه. از جهان خارجش این رو فهمید. آزادی بیان رو یاد گرفت. همه اینها در تمام این سالها از طریق اخبار، کتابها و مجله های مختلف، (هر چند میانه رو) ماهواره، اینترنت و .... در داخل جامعه بسته ایران نفوذ کرد و با توجه به شرایط مساعد بعد از دوم خرداد بارور شد.
جامعه است که تغییر رو ایجاد میکنه نه شخص. توده مردم این کار رو میکنه. قدر اون ها رو بدونیم و کارهاشون رو به حساب بقیه نذاریم.