آسمان

خب من برگشتم. بالاخره. الان تقریباً بیست و خورده ای روز میشه که ننوشتم. اوایل که یه مدت حال و حوصله نداشتم. بعد هم درگیر اسباب کشی شدم که بی نهایت مزخرف و پردردسر و اعصاب خورد کن بود. خونه هنوز کلی از کارهاش مونده بود و مونده. ضمناً حتی تلفن هم نداشتم و نتیجتاً اینترنت هم خبری نبود. چون اینترنت من با اینکه پرسرعته ولی از طریق خط تلفنه. منتقل کردن تلفن و اینترنت کلی طول کشید و در مورد اینترنت کارم به بحث های چند ساعته کشید که وصل نشدن مودم رو گردن امواج اضافی در خونه مینداختن و آخرش معلوم شه از سرور خودشونه. الان هم سرعت حسابی پایینه (حدود سیصد کیلوبایت در ثانیه که باید یک مگابایت باشه)
به هر حال بگذریم. از همه کسایی که توی این مدت با ایمیل، آفلاین یا وبلاگ یادی از ما کردن ممنون. یکی از چیزایی که خیلی روم اثر گذاشت همین بود. هیچ موقع دنیای مجازی رو جدی نمیگرفتم و احساس نمیکردم که اونقدرا وابستگی بهش داشته باشم، ولی حالا یه جور دیگه ای فکر میکنم.