آسمان

ساعت شش صبح است و اصلاً خواب به چشمم نیامده. انگار نه انگار که دیشب هم نخوابیدم.
ماتریکس را دیدم. بنا به فتوای هپلی در آیمکس هم دیدم. اکشن خیلی خوب تر و فیلمنامه احمقانه تر از قبلی. ماتریکس به عنوان یک فیلم اکشن و برای سرگرمی خیلی خوب است. اما جدی تر گرفتن آن احمقانه است. موقعی که معمار ماتریکس در حال توضیح دادن برای نیو بود واقعاً نمیتوانستم جلوی خنده ام را بگیرم. ایده های برادران واچوفسکی در فیلمهای کوتاه انیماتریکس قابل قبول و خلاقانه بود. اما در اینجا نه. ماتریکس اول خط سیر مشخصی داشت و به راحتی میشد با آن ارتباط برقرار کرد. وارد کردن چند موضوع علاوه بر قبل به موازات هم به فیلمنامه فقط باعث سردرگمی تماشاگر میشود نه چیز دیگر. به علاوه شخصیت های زیادی به این یکی اضافه شده بود که کاملاً اضافی بودند.
اما از خوبیها نگذریم. اکشن فیلم فوق العاده است. به معنای واقعی شاهکار. خیلی هم خوب و به جا به کار گرفته شده اند و در خدمت فیلم. برعکس فیلم هالک که این روزها تبلیغ آنرا زیاد میبینم و از شدت جلوه های ویژه و غیر طبیعی بودن آن احساس میکنم به جای فیلم، کارتون است. صحنه مبارزه های تن به تن با وجود مدت زیاد کاملاً جذاب و نفس گیر است و یکی از دیدنی ترین صحنه های تصادف سینما را هم در فیلم میتوان دید.
در نهایت، باید خوشحال باشیم که قسمت بعدی آخری است و قرار نیست همچین موضوع بی سروتهی بیشتر ادامه پیدا کند.