آسمان

مغزم به طرز وحشتناکی مشغوله. کلی فکر دارم و کلی کار. به هیچی نمی رسم. به هزار نفر قراره زنگ بزنم، وقت نمیشه. به هزار نفر قراره ایمیل بزنم، وقت نمیشه. روزهایی که سر کارم، دیروقت میرسم خانه و تا یک اخبار میخوانم و وبلاگها را چک میکنم، ساعت دو نصفه شب میشه و باید خوابید که بشه فرداش هم بیدار شد. روزهای غیر کاری هم هزار تا کار دیگه هست. تا میجنبم روز تموم شده و شب هم باز همون جور.
اینارو گفتم که بهانه ای باشه برای دیر آپدیت شدن وبلاگم.